دانشجویان به وضعیت جا به جایی معترض هستند و اعتراضشان هم درست است چون با توجه به شهریه ای که پرداخت می کنند ما برایشان امکانات در نظر می گیریم که یکی از این امکانات رفاهی اتوبوس و وسیله ایاب و ذهاب است از بوشهر به مقصد عالیشهر و بلعکس ، با توجه به بعد مسافت و گرمای هوا و هزینه ، مشکلاتی را برای دانشجویان ایجاد کرده است . من ضمن اینکه دغدغه دانشجویان و خانواده هایشان را درک می کنم و این دغدغه خود من و مسئولین دانشگاه آزاد هم هست ، باید بگویم که دانشگاه آزاد به هر حال از محل شهریه های خود دانشجویان ، حقوق پرداخت می کند و ادامه حیات می دهد و امکانات رفاهی فراهم می کند و در این مورد هم دل من به درد می آید ، وقتی که می بینم که فرد متحمل چه هزینه ای می شود ، چون به هر حال وابستگان و پیوستگان ما هم در این دانشگاه مشغول تحصیلند و اعتراض و ناراحتی دانشجویان را می شنویم و فشارهای اقتصادیشان را حس می کنیم و انصافا مورد تایید است.
برای مساله ایاب و ذهاب من دو مثال می زنم دانشگاه آزاد خوراسگان اصفهان و نجف آباد ، اتوبوسرانی اصفهان برای ترانزیت دانشجویان به این دو دانشگاه پورسانت می دهد. جالب است که ما این را نخواستیم . ما از اتوبوسرانی خواستیم فقط دانشجویان ما را جا به جا کند ولی با این وجود نکردند ، من نمی دانم مشکل از کجا است؟
ما قراردادی را با اتوبوسرانی منعقد کرده بودیم و مبلغ قابل توجهی را هم به اتوبوسرانی می دادیم به ازای هر رفت و آمد 13 هزار تومان ، به طور میانگین که حساب می کنیم چیزی در حدود 60 تا 70 میلیون تومان ، و طبق قرارداد ساعات کار 7 صبح تا 9 شب بود . بارها اتفاق افتاد که دانشجویان دیر به کلاس می رسیدند که منجر به نارضایتی هم دانشجویان و هم اساتید شد چون نظم به هم خورده بود. اتوبوس هایی که با ما قرارداد داشتند که در خط بوشهر عالیشهر کار کنند به جا به جایی مسافر در خط های دیگر مشغول بودند و ما اعتراضمان همین بود که چرا با وجود قرارداد چنین اتفاقی می افتد ، مثل این می ماند که صاحب خانه ای ، خانه اش را به دو شخص اجاره دهد .آیا اصلا امکان پذیر است؟ اول ما هزینه کردیم و اجاره می دهیم بعد از اتوبوس ما در خط دیگری استفاده می شود باز هم اگر دانشگاه احتیاج نداشته باشد اشکالی ندارد ، چون بوشهر مشکلات حمل و نقل دارد . تعداد محدودی اتوبوس داریم که این زیبنده استان ما نیست.
با وجود نارسایی های اتوبوسرانی باز هم ما سعی کردیم همکاری خودمان را ادامه دهیم و در این زمینه نامه ی درخواستی را تنظیم کردیم مبنی بر اینکه به علت گرمی هوا ، از اتوبوس های کولردار برای دانشگاه استفاده کنید و در اتوبوس ها برای جلوگیری از شدت حرارات و گرما ، پرده نصب شود آن هم به خاطر رفاه حال دانشجویانمان که مثل فرزندان خودمان هستند ، اما دریغ از عمل ! دانشجویان شاهد این قضیه هستند ، بعد از 1 سال نامه ای به ما ارسال شد که نصب پرده در دست بررسی است. آیا واقعا نصب پرده اینقدر زمان می خواهد . من نامه های مکتوب در این زمینه دارم که به مسئولین استان ارئه کرده ام . حتی پیشنهاد کردیم برای نصب پرده ما هزینه می کنیم و بعد به تدریج از اجاره کم می کنیم ، و یا اگر می خواهید اتوبوس خریداری کنید ، بخشی از پولش را ما می دهیم ، با این وجود باز هم مشکلات ما همچنان ادامه داشت.
وظیفه دانشگاه و مسئولین دانشگاه تحصیل علم است . بایستی تمام توانمان را به کار گیرم برای تربیت نیروی انسانی متخصص و ماهر ، بیندیشم که چگونه از لحاظ کیفیت سطح علمی دانشجویانمان را بالا ببریم ولی با این وجود ما به ناچار مجبور هستیم چون مسئولین اقدامی نکرده اند . مشکل را بپذیریم و بر این باور هستیم که مشکل را باید خودمان حل کنیم ضمن اینکه معتقدیم این بچه ها ، بومی استان هستند ، اگر خوب تربیت شوند فردا نیروی موثری برای استان خواهند بود ، چون در حال حاضر هم بیشترین مدیران در سطح استان تربیت شده دانشگاه آزاد اسلامی بوشهر هستند چه در سطح خرد و چه در سطح کلان ، آمار بگیرید که چند درصد از خانواده های استان بوشهر از نعمت تحصیل در دانشگاه آزاد اسلامی بوشهر برخوردارند ، و چند درصد فارغالتحصیل از دانشگاه آزاد داریم.
سال 83 شورای تامین استان یک نامه می دهد که بروید با بخش خصوصی قرارداد ببندید و ما قادر نیستسم که دانشجو را ترانزیت کنیم ، که این خیلی برای ما ناراحت کننده بود که چرا به دانشجویان ما به چشم دیگری نگاه می کنند ، چرا کمی حرف ما را باور نمی کنند که می گوییم 80 درصد بومی هستند . چرا باید برای ما نامه بیاید با این مفهوم ، چرا این نامه به دانشگاه های دیگر ارسال نمی شود ، چرا فقط برای دانشگاه آزاد ، برای دانشگاه های دیگر اتوبوس هست نوبت که به ما می رسد آسمان می تپد. ما هم اهل همین استانیم ، بعد هم بحث اخیر در مورد سهمیه بندی سوخت بود که دوباره نامه ای به ما رسید در مورخ 24 / 4 / 86 که اتوبوسرانی قادر نیست شما را تامین کند . اتوبوس برای جا به جایی شهروندان است
اگر بر اساس عقل و منطق باشد اولویت با دانشجوست ، که اگر ما امروز به او بی توجه باشیم فردا او به جامعه بی توجهی خواهد کرد و جامعه از این بایت آسیب پذیر خواهد شد.
دیگر چقدر التماس و خواهش می کردیم بابت ترانزیت دانشجویان در نهایت با شرکت خصوصی قرارداد بستیم و اکنون هیچ مشکلی در مورد ایاب و ذهاب نداریم و هر دستوری که بدهیم اجرا می شود چون اولا شرکت خصوصی است و دوما در قرارداد قید کردیم مثلا اگر اتبوس بیشتر نیاز بود به تعداد اتوبوس ها اضافه شود.
من چندین بار با مسئولین قبل در اتوبوسرانی صحبت کردم که اگر شما دانشگاه را از دست بدهید یک مشتری خوب را از دست می دهید ما داریم 70 میلیون پول نقد به شما می دهیم ضرر می کنید ، ولی باور نکردند ! ما بر این باور بودیک که ایم پول در خود استان خرج شود . شهردار شاهد است شهردار سابق هم شاهد است حتی ما اولین برگ مناقصه را به اتوبوسرانی بوشهر دادیم ، با این باور که این پول به شهرمان برگردد و در استان بماند ولی اتوبوسرانی اصلا در مناقصه شرکت نکرد و ما را لایق ندانست.
دلیران : ظاهرا انعقاد قرارداد با شرکت خصوصی ، برای دانشجویان هزینه مضاعف ایجاد کرده ، لطفا در این زمینه هم توضیح دهید.
مبلغی که ما از دانشجویان می گیریم نفری 40 هزار تومان برای یک ترم یا 6 ماه است که اگر تقسیم کنید مبلغ زیادی برای 6 ماه نیست ، ولی چون دانشجو شهریه می پردازد ، برایش سخت است و چون از هیچ منبعی هم به او کمک نمی شود 1 تومان هم برایش زیاد است. من هم به او حق می دهم در ایاب و ذهاب هم دولت و هم مسئولین استان باید به ما کمک کنند تا هزینه روی دوش دانشجو نیفتد . دانشجویان ما از اقشار پایین جامعه هستند و ما برای شهریه به آنها وام می دهیم . دانشگاه در حدود 400 میلیون در یک سال سوبسید می دهد که این را بچه های دانشجو و شهروندان ما نمی دانند . دانشجو برای 1 ترم 40 هزار تومان می پردازد و مجموعا با وجود 8 هزار دانشجوی متقلضی برای ترانزیت می شود 320 میلیون توان در طول یک ترم و در حدود 640 میلیون در سال می باشد اما دانشگاه نزدیک به 1 میلیارد تومان با کسی که در مناقصه برنده شده پول می پردازد در اینجا دانشجو ناراحت است به خاطر هزینه ای که از جیب می پردازد و ماهم ناراحتیم چون بخشی از درآمد دانشگاه که باید صرف عمران و آبادی و ساخت وساز و بهبود مسائل کیفی شود صرف هزینه ایاب و ذهاب گردیده است چون نمی خواهیم که فکر مدیر و رییس دانشگاه به جای توسعه دانشگاه در سطح کلان ، معطوف ایاب و ذهاب گردد.
بله شورای شهر از من دعوت کرد ، من هم پذیرفتم و با افتخار هم حضور پیدا کردم و خوشحال هم هستم از این بایت که در این جلسه آقای شیخ الثقا استاد بنده هم حضور داشتند و من هم مدارک و مستندات را به شورا ارئه دادم و اعلام کردم که ما علی رغم میلمان مناقصه برگزار کردیم و در حقیقت باور ما این نبود. و علی رغم میل باطنی ما این پول از استان خارج می شود و این بر می گردد به نوع مدیریت اتوبوسرانی و شهرداری ، و هدف دانشجویان هم این طور که ما با آنها صحبت کردیم این بوده است که با اعتراض به مسئولین استان به دانشگاه کمک کنند.
تعجب خودمان هم از همین بود اما در گفتگو با آنها دریافتیم که نیتشان کمک به دانشگاه بوده است به آنها مدارک و مستندات را هم نشان دادیم و آنها هم اعلام کردند که می خواستند کمک کنند که مشکل حل شود ، ما به آنها حق می دهیم ولی روش کارشان را نپسندیدیم چون روش اعتراضی درست نبوده است.
حقیقتا از یک طرف به ما گفته می شود عالیشهر باید سرریز جمعیتی را جای دهد و جزء حومه بوشهر تلقی می شود و جزء شهرستان بوشهر نیست و اتوبوسرانی هم مجوز ندارد و وظیفه اش هم نیست که سرویس خطی داشته باشد. مگر یک بوم و دو هوا می شود؟ اگر عالیشهرجزء بوشهر نیست پس مناقصه هم مربوط به عالیشهر بوده است و نیازی به مجوز از شورا و شهرداری ندارد . حتی در جلسه ای که در دفتر مدیر کل سیاسی و امنیتی بود و من و نماینده ای از شهرداری حضور داشتیم این نماینده محترم اعلام کردند که عالیشهر جزء بوشهر نیست و این دوگامگی برای ما هنوز جای سوال دارد!
همه مسئولین باید در نظر داشته باشند که دانشگاه آزاد اسلامی بزرگترین مرکز علمی استان بوشهر است و اولین مرکز علمی و دانشگاهی بوشهر هم هست و چون 80 درصد دانشجویان ما بومی هستند آیا حق نیست که بیشترین توجه امان به ایشان باشد؟ و من این سوال را دارم که واقعا وظیفه چیست و تا حالا برای این دانشجویان چه کرده ایم چه قدمی برداشتیم و به چه شکلی؟
و با توجه به اینکه ما یک مرکز آکادمیک 5 هکتاری را در عالیشهر مستقر کرده ایم و بیابان لم یرزع خدا را آباد کرده ایم توقع داریم استان ما را تحسین کند نه نکوهش. در توسعه و رونق این شهر دانشگاه آزاد اسلامی بیشترین سهم را دارد.
به پیشنهاد اعضای محترم شورا ما جلسه ای را در اتوبوسرانی داشتیم در حضور استاد بزرگوار آقای شیخ الثقا که من هنوز شاگرد ایشان هستم و برادر عزیز آقای شجاعی به عنوان نماینده شورا ، من نگاه اتوبوسرانی را با حضور آقای شیخ الثقا ، نگاه نو و زیبایی می بینم . ما واقعا وظیفه داریم به دانشگاه کمک کنیم ضمن اینکه اتوبوسرانی آن زمان درخواست ما را پذیرفته بود با مشکل پرداخت حقوق پرسنل مواجه نمی شد . که حتی ما شنیدیم رانندگان اتوبوسرانی اعتصاب کرده بودند . ضمن اینکه ما در حال حاضر نیازی به اتوبوسرانی نداریم و این نیاز عکس شده است. و این نشست از نظر من خیلی خوب بود ، قول و قرار هایی گذاشتیم ، پیشنهاد کردیم به اتوبوسرانی که افراد در کنار ایستگاه های ما ایستگاه بزنند و به بلیط فروشی بپردازند و امیدواریم که اتوبوسرانی توانمندی را داشته باشیم و با مشکلات گذشته برخورد نکنیم که شامل تاخیر زمانی و سرعت بالای 150 کیلومتر و ...
سخن آخرمن از معاون سیاسی و امنیتی استان و استاندار تشکر می کنم چون هر زمان که ما مشکلاتمان را منعکس می کردیم این عزیزان خیلی تلاش در حل مسائل داشتند امیدوارم این رویه همچنان حفظ شود. |
